Ellen zat diep weggedrukt in de stoel. Ze hield haar kop thee met beide handen vast en nam kleine slokjes. Ze praatte in korte onafgemaakte zinnen, haar stem hoog, haar adem bekneld, alsof ze het snikken probeerde af te wenden. Ze waren twee dagen geleden opnieuw in een grote ruzie terecht gekomen en het was nog steeds niet bijgelegd. Ze konden … [Lees meer...]
niet zonder jou
Het was een druilerige woensdagmiddag. Kris stond voor de deur zonder jas, zijn handen diep in zijn zakken. Op zijn blauwe trui las ik Van Belten Bouwbedrijf. Hij excuseerde zich omdat hij een paar minuten te laat was. Binnen deed hij zijn laarzen uit en zette ze naast de deur. In de spreekkamer bleef hij even naast de stoel staan tot ik hem … [Lees meer...]